درخواست بازنگری در مالیات پاداش استیکینگ

در دنیای پرشتاب دارایی‌های دیجیتال، وضوح قوانین مالیاتی یکی از مهم‌ترین چالش‌ها برای سرمایه‌گذاران و نهادهای قانون‌گذار است. اخیراً، سناتور تاد یانگ از ایندیانا، عضو کمیته مالی سنا، گامی مهم در جهت شفاف‌سازی این حوزه برداشته است. وی از سازمان امور مالیاتی ایالات متحده (IRS) خواسته تا دستورالعمل‌های مالیاتی دوره بایدن در خصوص پاداش‌های حاصل از رمزارزها را مورد بازبینی قرار دهد. این درخواست به طور خاص بر نحوه اعمال مالیات بر پاداش‌های استیکینگ متمرکز است، موضوعی که از سال ۲۰۲۳ بحث‌های زیادی را برانگیخته و عدم قطعیت قابل توجهی برای فعالان این بازار ایجاد کرده است.

چالش‌های مالیاتی پاداش‌های استیکینگ و سودهای تحقق‌نیافته

استیکینگ (Staking) فرآیندی حیاتی در بسیاری از شبکه‌های بلاکچین مدرن است که در آن، دارندگان دارایی‌های دیجیتال، کوین‌های خود را برای پشتیبانی از عملیات شبکه و اعتبارسنجی تراکنش‌ها قفل می‌کنند. در ازای این مشارکت، آن‌ها پاداش‌هایی در قالب همان رمزارز دریافت می‌کنند. اما رویکرد فعلی IRS، این پاداش‌ها را در زمان دریافت، و نه در زمان فروش، مشمول مالیات می‌داند. این مسئله مورد انتقاد شدید بسیاری از کارشناسان و حامیان دارایی‌های دیجیتال قرار گرفته است، زیرا به باور آن‌ها، این شیوه به معنای مالیات‌ستانی از «سودهای تحقق‌نیافته» است.

سناتور یانگ، با توجه به گزارش بلومبرگ نیوز، از اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری (که هم‌اکنون به عنوان کمیسر موقت IRS نیز فعالیت می‌کند) خواسته است تا این حکم را بازنگری کند. نگرانی‌های اصلی سناتور یانگ شامل عدم قطعیت برای کاربران و مالیات‌دهندگان حوزه کریپتو، و همچنین پیچیدگی‌های احتمالی در پیش‌بینی درآمد برای قانون‌گذاری‌های آتی است. این رویکرد می‌تواند مانعی برای پذیرش گسترده‌تر و نوآوری در اکوسیستم وب ۳ باشد، چرا که سرمایه‌گذاران را با ابهاماتی جدی در مورد مسئولیت‌های مالیاتی خود مواجه می‌کند. بسیاری از فعالان حوزه رمزارز و بلاکچین بر این باورند که تا زمانی که یک دارایی دیجیتال به فروش نرسد و سودی واقعی (realized gain) محقق نشود، نباید مشمول مالیات قرار گیرد، رویکردی مشابه با سهام یا سایر سرمایه‌گذاری‌های سنتی.

فراخوان برای تغییر و همسویی با استانداردهای جهانی

مسئله مالیات بر پاداش‌های استیکینگ تنها یک موضوع داخلی در ایالات متحده نیست، بلکه بازتاب‌دهنده نیاز گسترده‌تر به چارچوب‌های مالیاتی روشن و منصفانه برای دارایی‌های دیجیتال در سراسر جهان است. درخواست سناتور یانگ به موج فزاینده‌ای از فراخوان‌ها از سوی حامیان دارایی‌های دیجیتال برای تغییر رویکرد مالیاتی می‌پیوندد. این فعالان معتقدند که قوانین باید به گونه‌ای به‌روز شوند که هم پتانسیل نوآوری بلاکچین و تمرکززدایی را در نظر بگیرند و هم از منافع مالیات‌دهندگان محافظت کنند. یک سیستم مالیاتی واضح و قابل پیش‌بینی، نه تنها به نفع سرمایه‌گذاران است، بلکه به نهادهای مالی نیز کمک می‌کند تا با اطمینان بیشتری در این فضا فعالیت کنند.

در همین راستا، در تحولی مرتبط اما مجزا، IRS اخیراً پیشنهادی را به کاخ سفید ارائه کرده است که جزئیات اجرای "چارچوب گزارش‌دهی دارایی‌های کریپتو" (CARF) را تشریح می‌کند. CARF یک استاندارد مالیاتی جهانی است که در سال ۲۰۲۲ توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) راه‌اندازی شد. هدف اصلی این چارچوب، فراهم آوردن دسترسی IRS به داده‌های حساب‌های رمزارز خارجی شهروندان آمریکایی به منظور مبارزه با فرار مالیاتی است. این اقدام، سیستم مالیاتی ایالات متحده را با ۷۲ کشور دیگر تا سال ۲۰۲۸ همسو خواهد کرد و مستلزم گزارش‌دهی سخت‌گیرانه‌تری بر سودهای سرمایه‌ای حاصل از پلتفرم‌های خارجی خواهد بود. پیش‌بینی می‌شود که اجرای CARF از سال ۲۰۲۷ آغاز شود و در حال حاضر ۵۰ کشور از جمله ژاپن، آلمان و بریتانیا برای پذیرش آن آماده‌اند. این استاندارد جهانی، گامی مهم در جهت افزایش شفافیت و همکاری بین‌المللی در حوزه مالیات رمزارزها محسوب می‌شود، هرچند که چالش‌های داخلی نظیر مالیات بر پاداش استیکینگ همچنان نیازمند توجه و بازنگری هستند.

انتقاد از مالیات بر سودهای تحقق نیافته

در فضای همواره در حال تحول دارایی‌های دیجیتال و فناوری بلاکچین، مسائل مربوط به قانون‌گذاری و به ویژه سیاست‌های مالیاتی، چالش‌های مهمی را پیش روی کاربران و نهادهای نظارتی قرار داده است. اخیراً، سناتور تاد یانگ از ایالت ایندیانا، که یکی از اعضای کمیته مالی سنای ایالات متحده است، خواستار بازنگری در دستورالعمل‌های مالیاتی سازمان امور مالیاتی آمریکا (IRS) در مورد پاداش‌های کریپتوکارنسی شده است. تمرکز اصلی این درخواست بر دستورالعمل‌های سال ۲۰۲۳ سازمان IRS است که نحوه مالیات‌ستانی از پاداش‌های حاصل از «استیکینگ» (Staking) را هدف قرار می‌دهد. استیکینگ یک فرآیند کلیدی در شبکه‌های بلاکچین است که در آن دارایی‌های دیجیتال برای پشتیبانی از عملیات شبکه قفل می‌شوند و به ازای آن، کاربران پاداش دریافت می‌کنند.

مشکل عمده‌ای که سناتور یانگ و بسیاری از منتقدان دیگر مطرح می‌کنند، رویکرد کنونی سازمان IRS است که پاداش‌های استیکینگ را به محض دریافت توسط مالک، مشمول مالیات می‌داند، نه در زمان فروش آن‌ها. این شیوه مالیاتی، از نظر منتقدان، به معنی مالیات‌ستانی بر «سودهای تحقق نیافته» است؛ مفهومی که در بازارهای مالی سنتی کمتر رایج است و نگرانی‌های جدی را در میان مالیات‌دهندگان و فعالان حوزه دارایی‌های دیجیتال ایجاد کرده است. این موضوع به عدم قطعیت مالیاتی برای شهروندان منجر شده و می‌تواند پیامدهای ناخواسته‌ای برای پیش‌بینی درآمدهای دولت و قانون‌گذاری‌های آتی داشته باشد.

ماهیت سودهای تحقق نیافته در کریپتو و رویکرد مالیاتی کنونی

برای فهم دقیق‌تر انتقادات، لازم است مفهوم «سود تحقق نیافته» را در زمینه دارایی‌های دیجیتال روشن کنیم. سود تحقق نیافته به افزایش ارزش یک دارایی اطلاق می‌شود که هنوز فروخته نشده و به وجه نقد تبدیل نگردیده است. در بازارهای سنتی، مانند خرید و فروش سهام، معمولاً مالیات بر سود سرمایه تنها زمانی اعمال می‌شود که دارایی فروخته شده و سود آن «تحقق یافته» باشد. به عبارت دیگر، تا زمانی که سرمایه‌گذار سهمی را نفروشد، افزایش قیمت آن سهم مشمول مالیات نمی‌شود.

اما در مورد پاداش‌های استیکینگ، سازمان IRS این پاداش‌ها را در لحظه دریافت شدن به عنوان درآمد مشمول مالیات طبقه‌بندی می‌کند. با توجه به نوسانات شدید قیمت در بازار کریپتوکارنسی، ارزش این پاداش‌ها می‌تواند از زمان دریافت تا زمان فروش به طور چشمگیری تغییر کند و حتی به ضرر تبدیل شود. این بدان معناست که مالیات‌دهندگان ممکن است مجبور شوند بر اساس ارزشی مالیات بپردازند که هرگز به طور کامل آن را دریافت نکرده‌اند یا ارزش آن پیش از فروش کاهش یافته است. این عدم هماهنگی با اصول مالیاتی رایج، به یکی از بزرگترین نقاط اعتراض در جامعه کریپتو تبدیل شده است و حامیان دارایی‌های دیجیتال را به سمت درخواست برای تغییر این رویکرد سوق داده است.

نگرانی‌ها و پیامدهای رویکرد فعلی بر جامعه کریپتو

نگرانی‌های مطرح شده توسط سناتور تاد یانگ و حامیان دارایی‌های دیجیتال، تنها به جنبه فنی مالیات‌ستانی محدود نمی‌شود، بلکه پیامدهای گسترده‌ای بر مشارکت و نوآوری در اکوسیستم بلاکچین دارد. عدم قطعیت مالیاتی، یکی از بزرگترین موانع برای ورود افراد و شرکت‌های جدید به حوزه کریپتو و فعالیت در فرآیندهایی مانند استیکینگ است. اگر فعالان این حوزه با ریسک پرداخت مالیات بر سودهایی مواجه باشند که هنوز تحقق نیافته‌اند و ممکن است هرگز محقق نشوند، انگیزه کمتری برای شرکت در این فرآیندهای حیاتی برای امنیت و پایداری شبکه‌های بلاکچین خواهند داشت.

این وضعیت می‌تواند به کاهش مشارکت در استیکینگ، کند شدن توسعه شبکه‌های بلاکچین و حتی مهاجرت سرمایه و استعداد از ایالات متحده به کشورهایی با قوانین مالیاتی شفاف‌تر و دوستانه‌تر منجر شود. سناتور یانگ با اشاره به این دغدغه‌ها، از اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری وقت و کمیسر موقت IRS، خواسته است تا این قوانین را مجدداً بررسی کند. این درخواست نشان‌دهنده اهمیت روزافزون این موضوع در میان قانون‌گذاران و تلاش برای ایجاد یک چارچوب مالیاتی عادلانه و شفاف است که هم اهداف مالیاتی دولت را برآورده کند و هم رشد و نوآوری در حوزه دارایی‌های دیجیتال را تشویق نماید.

آینده مالیات کریپتو: بین شفافیت جهانی و چالش‌های محلی

در حالی که بحث بر سر مالیات بر سودهای تحقق نیافته از استیکینگ در جریان است، سازمان IRS هم‌زمان در حال پیگیری طرح‌های گسترده‌تری برای افزایش شفافیت مالیاتی در سطح جهانی است. هفته گذشته، این سازمان پیشنهادی را به کاخ سفید ارائه داد که بر اجرای «چارچوب گزارش‌دهی دارایی‌های کریپتویی» (CARF) متمرکز است. CARF یک استاندارد مالیاتی بین‌المللی است که توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) در سال ۲۰۲۲ راه‌اندازی شده و هدف آن تسهیل تبادل اطلاعات بین‌المللی کریپتوکارنسی برای مبارزه با فرار مالیاتی است.

این چارچوب به IRS امکان دسترسی به داده‌های حساب‌های خارجی کریپتوکارنسی شهروندان ایالات متحده را می‌دهد و قصد دارد سیستم مالیاتی این کشور را با ۷۲ کشور دیگر تا سال ۲۰۲۸ هم‌راستا کند. این اقدام مستلزم گزارش‌دهی دقیق‌تر در مورد سودهای سرمایه‌ای حاصل از پلتفرم‌های خارجی است و با ۵۰ کشور از جمله ژاپن، آلمان و بریتانیا که آماده پذیرش آن هستند، از سال ۲۰۲۷ به اجرا درخواهد آمد. با این حال، حتی با پیشرفت در زمینه شفافیت جهانی و مبارزه با فرار مالیاتی، مسئله مالیات بر سودهای تحقق نیافته در پاداش‌های استیکینگ همچنان به عنوان یک چالش متمایز و نیازمند توجه باقی می‌ماند. لازم است تا قوانین مالیاتی، ضمن ایجاد شفافیت و مقابله با سوءاستفاده‌ها، ماهیت منحصر به فرد دارایی‌های دیجیتال و پتانسیل نوآوری آن‌ها را نیز در نظر بگیرند تا به توسعه پایدار این فناوری کمک شود.

معرفی چارچوب جهانی گزارش‌دهی کریپتو (CARF)

با گسترش روزافزون پذیرش دارایی‌های دیجیتال و افزایش حجم تراکنش‌ها در اکوسیستم کریپتوکارنسی، دولت‌ها و نهادهای مالی در سراسر جهان با چالش‌های جدیدی در زمینهٔ تنظیم‌گری و مالیات مواجه شده‌اند. ماهیت غیرمتمرکز و جهانی بازار ارزهای دیجیتال، ردیابی دقیق تراکنش‌ها و اطمینان از رعایت قوانین مالیاتی را برای مقامات دشوار ساخته است. در این میان، مسئلهٔ فرار مالیاتی و نیاز به شفافیت بیشتر در گزارش‌دهی مالی مربوط به دارایی‌های دیجیتال به یکی از اولویت‌های اصلی تبدیل شده است. در پاسخ به این نیاز مبرم، چارچوب جهانی گزارش‌دهی کریپتو (CARF) به‌عنوان یک استاندارد بین‌المللی با هدف ایجاد هماهنگی و دسترسی به اطلاعات مالی، معرفی گردید. این چارچوب نقش محوری در تسهیل به اشتراک‌گذاری داده‌ها میان کشورهای مختلف و تضمین رعایت عدالت مالیاتی در عصر بلاکچین ایفا خواهد کرد و گامی مهم در جهت مشروعیت‌بخشی بیشتر به فضای دارایی‌های دیجیتال محسوب می‌شود.

CARF: استانداردی برای شفافیت مالی جهانی

چارچوب گزارش‌دهی دارایی‌های کریپتو (CARF) یک استاندارد مالیاتی جهانی است که توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) در سال ۲۰۲۲ راه‌اندازی شد. هدف اصلی این چارچوب، تسهیل تبادل اطلاعات مالی بین‌المللی در مورد دارایی‌های دیجیتال به منظور مبارزه با فرار مالیاتی است. با توجه به پیچیدگی و مرزهای نامشخص عملیات در فضای وب ۳ و کریپتو، سازمان‌های مالیاتی با موانع زیادی برای جمع‌آوری داده‌های لازم مواجه هستند. CARF طراحی شده است تا این موانع را از بین ببرد و به مقامات مالیاتی، از جمله سازمان امور مالیاتی ایالات متحده (IRS)، امکان دسترسی به اطلاعات حساب‌های خارجی ارزهای دیجیتال که توسط شهروندانشان نگهداری می‌شوند، را بدهد. این رویکرد به معنای پایان دوره‌ای است که برخی کاربران می‌توانستند با استفاده از پلتفرم‌های خارج از کشور، از نظارت مالیاتی فرار کنند. IRS نیز با ارائه پیشنهادی به کاخ سفید، بر لزوم اجرای CARF در ایالات متحده تأکید کرده است تا سیستم مالیاتی این کشور با استانداردهای بین‌المللی هم‌راستا شود. این اقدام نشان‌دهندهٔ عزم جدی نهادهای دولتی برای اعمال نظارت دقیق‌تر بر بازار دارایی‌های دیجیتال و اطمینان از شفافیت کامل در گزارش‌دهی مالی است.

اهداف و دامنه کاربرد CARF

دامنهٔ کاربرد چارچوب جهانی گزارش‌دهی کریپتو (CARF) بسیار گسترده است و تقریباً تمامی انواع دارایی‌های دیجیتال و خدمات مرتبط با آنها را در بر می‌گیرد. این استاندارد جهانی، سیستم‌های مالیاتی را در سراسر جهان همسو می‌کند و برای سال ۲۰۲۸، ایالات متحده قصد دارد سیستم مالیاتی خود را با ۷۲ کشور دیگر در این زمینه هم‌راستا کند. CARF به طور خاص بر گزارش‌دهی دقیق‌تر در مورد سود سرمایه (capital gains) حاصل از پلتفرم‌های خارجی کریپتو تأکید دارد. این بدان معناست که هرگونه سودی که شهروندان یک کشور از طریق خرید و فروش یا مبادلات دارایی‌های دیجیتال در پلتفرم‌هایی که در خارج از کشور خود قرار دارند، کسب کنند، باید به طور شفاف گزارش شود. این اقدام نه تنها به دولت‌ها کمک می‌کند تا درآمدهای مالیاتی خود را به طور دقیق‌تر پیش‌بینی و جمع‌آوری کنند، بلکه با فراهم آوردن بستری برای تبادل اطلاعات، از پیچیدگی‌ها و عدم قطعیت‌هایی که قبلاً در حوزه مالیات بر ارزهای دیجیتال وجود داشت، می‌کاهد. از طریق CARF، اطلاعات حیاتی مربوط به تراکنش‌های دیجیتالی، از جمله مالکیت، ارزش و نوع دارایی‌های نگهداری شده، بین کشورهای عضو به اشتراک گذاشته خواهد شد، که این امر مقابله با سوءاستفاده‌های مالی و ایجاد برابری در پرداخت مالیات را تضمین می‌کند.

چشم‌انداز پیاده‌سازی و تأثیرات آتی

اجرای کامل چارچوب جهانی گزارش‌دهی کریپتو (CARF) قرار است از سال ۲۰۲۷ آغاز شود. در حال حاضر، ۵۰ کشور در سراسر جهان آمادگی خود را برای پذیرش و اجرای این استاندارد اعلام کرده‌اند که شامل اقتصادهای بزرگ و تأثیرگذاری مانند ژاپن، آلمان و انگلستان می‌شوند. این گستردگی جهانی، نشان‌دهندهٔ تعهد مشترک جامعهٔ بین‌الملل برای ایجاد یک محیط مالی شفاف‌تر و عادلانه‌تر در حوزهٔ دارایی‌های دیجیتال است. با ورود CARF به مرحلهٔ اجرا، کاربران و فعالان اکوسیستم کریپتو، به ویژه آنهایی که از پلتفرم‌های خارجی استفاده می‌کنند، باید انتظار نظارت و گزارش‌دهی دقیق‌تری را داشته باشند. این امر مستلزم آن است که کاربران از تعهدات مالیاتی خود آگاه باشند و سوابق تراکنش‌های خود را به دقت نگهداری کنند. هرچند این چارچوب به افزایش بوروکراسی و الزامات گزارش‌دهی برای کاربران منجر می‌شود، اما در بلندمدت می‌تواند به ایجاد اعتماد بیشتر در بازار دارایی‌های دیجیتال کمک کند و راه را برای پذیرش گسترده‌تر کریپتوکارنسی‌ها توسط نهادهای مالی سنتی هموار سازد. در نهایت، CARF یک گام مهم به سوی ادغام کامل دارایی‌های دیجیتال در ساختار مالی جهانی است و از این رو، آگاهی و انطباق با آن برای تمامی فعالان این حوزه ضروری خواهد بود تا از پیامدهای احتمالی عدم رعایت قوانین مالیاتی جدید در فضای وب ۳ جلوگیری شود.

هدف CARF: مقابله با فرار مالیاتی

در دهه‌های اخیر، ظهور و گسترش سریع کریپتوکارنسی‌ها و شبکه‌های بلاکچین، انقلابی در چشم‌انداز مالی جهان ایجاد کرده است. این دارایی‌های دیجیتال، با وعده نوآوری و تمرکززدایی، چالش‌های جدیدی را برای نهادهای نظارتی و سازمان‌های مالیاتی به ارمغان آورده‌اند. یکی از بزرگترین چالش‌ها، اطمینان از رعایت قوانین مالیاتی در فضایی است که ذاتاً مرزهای جغرافیایی را در می‌نوردد و می‌تواند زمینه را برای فرار مالیاتی فراهم کند. در پاسخ به این نگرانی فزاینده، چارچوب گزارش‌دهی دارایی‌های کریپتو (CARF) معرفی شد. این ابتکار جهانی، با هدف اصلی مقابله با فرار مالیاتی و افزایش شفافیت در حوزه کریپتو طراحی شده است.

CARF چیست و چرا ضروری است؟

چارچوب گزارش‌دهی دارایی‌های کریپتو (CARF) یک استاندارد مالیاتی جهانی است که توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) در سال 2022 معرفی شد. هدف اصلی این چارچوب، ایجاد یک سیستم یکپارچه برای تبادل اطلاعات مالیاتی بین‌المللی در مورد دارایی‌های دیجیتال است. CARF به نهادهای مالیاتی کشورها، مانند IRS در ایالات متحده، امکان می‌دهد تا به داده‌های مربوط به حساب‌های کریپتویی خارجی که توسط شهروندانشان نگهداری می‌شوند، دسترسی پیدا کنند. این امر مستقیماً برای مقابله با چالش‌هایی طراحی شده که از ماهیت مرزی و نسبتاً ناشناس بلاکچین و کریپتوکارنسی‌ها نشأت می‌گیرد.

ضرورت CARF ریشه در این واقعیت دارد که بسیاری از تراکنش‌های کریپتویی، به ویژه در پلتفرم‌های خارجی، به راحتی از دید نهادهای مالیاتی داخلی پنهان می‌مانند. این وضعیت منجر به ایجاد پتانسیل بالایی برای فرار مالیاتی می‌شود، جایی که افراد ممکن است از پلتفرم‌های کریپتویی خارجی برای پنهان کردن سود سرمایه و سایر رویدادهای مالیاتی از تعهدات مالیاتی خود استفاده کنند. CARF به عنوان یک ابزار حیاتی برای پر کردن این خلاءها و تضمین این که اقتصاد دیجیتال نیز مانند سیستم‌های مالی سنتی، سهم عادلانه خود را در درآمدهای ملی داشته باشد، عمل می‌کند. این چارچوب تلاش می‌کند تا با افزایش شفافیت، اطمینان حاصل کند که افراد دارایی‌های کریپتوی خود را که در خارج از حوزه قضایی مالیاتی خود نگهداری می‌کنند، به درستی گزارش دهند و از این طریق با فرار مالیاتی مبارزه شود.

مکانیسم CARF: اشتراک‌گذاری داده‌ها برای شفافیت بیشتر

CARF از طریق ایجاد یک پروتکل استاندارد برای گزارش‌دهی اطلاعات مربوط به تراکنش‌های دارایی‌های دیجیتال عمل می‌کند. این بدان معناست که پلتفرم‌های کریپتو، صرف نظر از موقعیت جغرافیایی‌شان، موظف خواهند بود اطلاعات مشخصی را در مورد کاربران خود و فعالیت‌های معاملاتی آن‌ها جمع‌آوری کرده و به مقامات مالیاتی ذی‌صلاح گزارش دهند. سپس این اطلاعات از طریق یک شبکه بین‌المللی ایمن و استاندارد شده بین کشورهای شرکت‌کننده به اشتراک گذاشته می‌شود. به عنوان مثال، اگر یک شهروند آمریکایی حسابی در یک پلتفرم کریپتوی خارجی داشته باشد که تحت پوشش CARF است، اطلاعات مربوط به سود سرمایه و سایر رویدادهای مالیاتی او به IRS گزارش خواهد شد. این شفافیت از طریق اشتراک‌گذاری داده‌ها به مقامات اجازه می‌دهد تا اطمینان حاصل کنند که مالیات بر دارایی‌های دیجیتال به درستی پرداخت می‌شود.

این ابتکار، یک گام مهم در جهت ترویج همکاری‌های بی‌سابقه بین کشورها برای مبارزه مؤثر با فرار مالیاتی در فضای وب۳ است. با پیشنهاد اخیر IRS به کاخ سفید برای اجرای CARF، سیستم مالیاتی ایالات متحده نیز تا سال 2028 با 72 کشور دیگر همسو خواهد شد. این هماهنگی جهانی، نیازمند گزارش‌دهی سخت‌گیرانه‌تر سود سرمایه حاصل از پلتفرم‌های خارجی خواهد بود. طبق گزارشات، تا کنون 50 کشور، از جمله قدرت‌های اقتصادی بزرگی مانند ژاپن، آلمان و بریتانیا، آمادگی خود را برای پذیرش این چارچوب اعلام کرده‌اند. این سطح گسترده از تعهد بین‌المللی، نشان‌دهنده یک اجماع جهانی در مورد نیاز به شفافیت مالیاتی در فضای دیجیتال و مبارزه قاطع با فرار مالیاتی است.

تبعات و آمادگی برای فعالان حوزه کریپتو

اجرای CARF، که انتظار می‌رود از سال 2027 آغاز شود، پیامدهای قابل توجهی برای کاربران و فعالان حوزه کریپتو خواهد داشت. کاربران دارایی‌های دیجیتال، به ویژه آنهایی که از پلتفرم‌های خارجی برای معاملات خود استفاده می‌کنند، باید انتظار افزایش چشمگیر سطح نظارت و الزامات گزارش‌دهی را داشته باشند. این اقدام نشان‌دهنده پایان دورانی است که برخی افراد تصور می‌کردند تراکنش‌های کریپتویی در پلتفرم‌های بین‌المللی می‌توانند از دید سازمان‌های مالیاتی پنهان بمانند. عدم رعایت این مقررات جدید می‌تواند منجر به جریمه‌های سنگین مالی و تبعات قانونی جدی شود، مشابه آنچه در سیستم‌های مالی سنتی برای عدم گزارش‌دهی مالیات بر دارایی‌ها رخ می‌دهد.

بنابراین، برای جلوگیری از مشکلات احتمالی، توصیه اکید می‌شود که کاربران دارایی‌های دیجیتال از همین حالا به فکر سازماندهی دقیق سوابق تراکنش‌های خود باشند. گزارش‌دهی دقیق و شفاف سود و زیان‌های سرمایه‌ای، به ویژه آنهایی که از طریق پلتفرم‌های خارجی به دست می‌آیند، کلید حفظ انطباق و جلوگیری از هرگونه مسائل آتی با نهادهای مالیاتی است. CARF نه تنها به دنبال جمع‌آوری مالیات بیشتر است، بلکه قصد دارد یک اکوسیستم مالی دیجیتال عادلانه‌تر و شفاف‌تر ایجاد کند که در آن همه شرکت‌کنندگان به وظایف مالیاتی خود عمل کنند. این چارچوب گام مهمی در ادغام دنیای بلاکچین با چارچوب‌های مالیاتی سنتی و مبارزه مؤثر با پولشویی و فرار مالیاتی در مقیاس جهانی محسوب می‌شود. آگاهی و آمادگی زودهنگام می‌تواند به کاربران در حفظ امنیت مالی خود در این چشم‌انداز نظارتی جدید کمک شایانی کند.

همسویی آمریکا با استانداردهای مالیاتی جهانی

فشار سناتور یانگ برای بازنگری قوانین مالیات استیکینگ رمزارزها

سناتور تاد یانگ از ایندیانا، یکی از اعضای کمیته مالی سنای آمریکا، به تازگی از اداره مالیات و درآمد داخلی (IRS) درخواست کرده است تا دستورالعمل‌های مالیاتی مربوط به پاداش‌های حاصل از استیکینگ رمزارزها را که در دوره دولت بایدن وضع شده‌اند، مجدداً بررسی کند. استیکینگ (Staking) فرآیندی در شبکه‌های بلاکچین است که در آن، دارندگان دارایی‌های دیجیتال، توکن‌های خود را قفل می‌کنند تا به تأیید تراکنش‌ها و حفظ امنیت شبکه کمک کنند و در ازای آن پاداش دریافت کنند. مشکل اصلی در دستورالعمل‌های فعلی IRS این است که پاداش‌های استیکینگ را به محض دریافت، مشمول مالیات می‌داند، نه زمانی که این دارایی‌ها فروخته می‌شوند. منتقدان این رویکرد را به منزله مالیات‌ستانی از «سودهای محقق‌نشده» می‌دانند که می‌تواند برای سرمایه‌گذاران و نوآوران در حوزه رمزارزها چالش‌برانگیز باشد. سناتور یانگ با اشاره به عدم قطعیت برای مالیات‌دهندگان و پیچیدگی‌های احتمالی در پیش‌بینی درآمد برای قانون‌گذاری‌های آتی، از اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری آمریکا و سرپرست موقت کمیسیون IRS، خواسته است تا این دستورالعمل‌ها مورد بازنگری قرار گیرد.

چالش مالیات‌گذاری بر سودهای محقق‌نشده و تأثیر آن بر بازار رمزارزها

موضوع مالیات‌ستانی از سودهای محقق‌نشده (Unrealized Gains) در حوزه رمزارزها، به ویژه پاداش‌های استیکینگ، یکی از نقاط اختلاف اصلی بین نهادهای مالیاتی و فعالان این حوزه است. فرض کنید فردی از طریق استیکینگ، مقداری رمزارز به عنوان پاداش دریافت می‌کند؛ بر اساس قوانین فعلی IRS، او باید در همان لحظه دریافت، مالیات آن را بپردازد، حتی اگر ارزش آن رمزارز در بازار تا زمان فروش کاهش یابد. این رویکرد می‌تواند بار مالیاتی سنگینی را بر دوش کاربران بگذارد و آن‌ها را از مشارکت در فرآیندهای حیاتی شبکه‌های بلاکچین منصرف کند. حامیان دارایی‌های دیجیتال به شدت خواستار تغییر در این شیوه مالیاتی هستند تا روندی عادلانه‌تر و سازگارتر با ماهیت پویای بازار رمزارزها اتخاذ شود. این بحث‌ها نشان‌دهنده نیاز به یک چارچوب مالیاتی روشن‌تر و منطبق با واقعیت‌های جدید اقتصاد دیجیتال است که هم حقوق مالیات‌دهندگان را رعایت کند و هم امکان نوآوری و رشد را در این صنعت فراهم آورد.

معرفی چارچوب گزارش‌دهی دارایی‌های رمزنگاری (CARF)

در کنار بحث‌های داخلی درباره مالیات استیکینگ، اداره مالیات آمریکا (IRS) هفته گذشته پیشنهادی را به کاخ سفید ارائه کرد که به تشریح نحوه اجرای چارچوب گزارش‌دهی دارایی‌های رمزنگاری (CARF) می‌پردازد. CARF یک استاندارد مالیاتی جهانی است که هدف آن فراهم آوردن دسترسی IRS به داده‌های حساب‌های رمزارزی خارجی شهروندان آمریکایی است. این چارچوب که در سال ۲۰۲۲ توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) راه‌اندازی شد، به منظور تسهیل تبادل اطلاعات بین‌المللی در زمینه رمزارزها و مقابله با فرار مالیاتی طراحی شده است. اجرای CARF گامی مهم در جهت شفاف‌سازی و نظارت بر فعالیت‌های رمزارزی در سطح جهانی محسوب می‌شود. این استاندارد به دولت‌ها کمک می‌کند تا دید جامع‌تری نسبت به دارایی‌ها و تراکنش‌های شهروندان خود در پلتفرم‌های رمزارزی بین‌المللی داشته باشند و از این طریق، از فرار مالیاتی جلوگیری کنند.

همگام‌سازی آمریکا با استانداردهای مالیاتی جهانی از طریق CARF

پیاده‌سازی CARF در آمریکا به معنای همسویی سیستم مالیاتی این کشور با ۷۲ کشور دیگر تا سال ۲۰۲۸ خواهد بود. این اقدام نیازمند گزارش‌دهی دقیق‌تر و سخت‌گیرانه‌تر سود سرمایه حاصل از پلتفرم‌های خارجی رمزارز است. پیش‌بینی می‌شود که اجرای عمومی CARF از سال ۲۰۲۷ آغاز شود و تا کنون ۵۰ کشور از جمله ژاپن، آلمان و بریتانیا آمادگی خود را برای پذیرش آن اعلام کرده‌اند. این همگام‌سازی بین‌المللی، نشان‌دهنده یکپارچگی فزاینده در حوزه رگولاتوری مالیات رمزارزها در سراسر جهان است. با اجرایی شدن CARF، شهروندان آمریکایی که در پلتفرم‌های خارجی رمزارز فعالیت می‌کنند، مشمول قوانین گزارش‌دهی جدید خواهند شد و اطلاعات مربوط به دارایی‌ها و سودهای آن‌ها به صورت بین‌المللی به اشتراک گذاشته خواهد شد. این تحول، نه تنها شفافیت را افزایش می‌دهد، بلکه پیچیدگی‌های جدیدی را نیز برای کاربران و پلتفرم‌های رمزارزی ایجاد خواهد کرد که باید خود را با این قوانین جدید تطبیق دهند.

جمع‌بندی و توصیه‌های نهایی برای کاربران رمزارز

همانطور که مشاهده می‌شود، فضای مالیاتی و نظارتی رمزارزها در ایالات متحده در حال گذر از یک مرحله تغییر و تحول اساسی است. از یک سو، فشارهای داخلی توسط سناتورهایی مانند تاد یانگ برای بازنگری در نحوه مالیات‌ستانی از پاداش‌های استیکینگ، با هدف ایجاد شفافیت و عدالت بیشتر برای مالیات‌دهندگان وجود دارد. از سوی دیگر، تلاش برای همگام‌سازی با استانداردهای مالیاتی جهانی از طریق چارچوب CARF، نشان‌دهنده عزم جدی برای مقابله با فرار مالیاتی و افزایش نظارت بر دارایی‌های دیجیتال در سطح بین‌المللی است. این دو رویکرد، در مجموع چشم‌انداز آینده قوانین مالیاتی رمزارز را شکل می‌دهند. برای کاربران دارایی‌های دیجیتال، به ویژه شهروندان آمریکایی که در فعالیت‌های استیکینگ مشارکت دارند یا حساب‌های رمزارزی خارجی نگهداری می‌کنند، ضروری است که از این تحولات آگاه باشند. توصیه می‌شود که به طور مستمر اطلاعات خود را به‌روز نگه دارند و در صورت لزوم، با مشاوران مالیاتی متخصص در حوزه رمزارز مشورت کنند تا از انطباق کامل با قوانین جدید و پیچیده مالیاتی اطمینان حاصل نمایند و از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری کنند. این اقدامات نه تنها به حفظ منافع مالی افراد کمک می‌کند، بلکه به تقویت شفافیت و اعتماد در اکوسیستم رو به رشد رمزارز نیز یاری می‌رساند.